30.3.11

De beestjes hebben een naam

Inge (links) en Peter

Peter (links),  Heidi en op de voorgrond Polleke


Goede vriendin Inge heeft tien(!) namen voor de Drentse Heideschapen van vilt (bericht van 28 maart) bedacht! Uit haar suggesties koos ik Peter voor het grote schaap. Die hoort natuurlijk bij Heidi. Polleke vond ik helemaal passend bij het lam. En hoewel er nog andere mooie namen op de lijst voorkwamen, heb ik het middelgrote schaap naar Inge vernoemd. Dit schaapje verhuist morgen naar de kleuterklas van jongste waar ik morgen- en vrijdagochtend ga spinnen!

28.3.11

Fantasiespinsel

De laatste tijd ben ik veel bezig geweest met vilten en breien maar heb ik nauwelijks gesponnen. Tot gisteren dan. Ik had vorige week bij de wolstudio grote bollen Merino lontwol ingekocht. Die heb ik op de kaardemolen gemengd met naturel Texelaar/Swifter wol. Dat ging zo.

kleurrijke bollen merino lontwol

op de kaardemolen met de witte wol

leverde dit resultaat op

Ik heb twee van die dekentjes gemaakt die ik vervolgens vlot heb gesponnen en getwijnd op de Louet. En daar kwam dit spinseltje uit voort. Een verrassend resultaat. Inmiddels heb ik nog twee dekentjes gekaard zodat ik nog een wolletje kan spinnen en er iets moois van kan breien.


fantasiespinsel





Kudde

Heidi is niet meer alleen. Ze heeft er een paar schaapsvriendjes bij gekregen. De afgelopen dagen heb ik nog een groot schaap, een middelgroot schaap en een lam geprikt. Voor de nieuwelingen moeten we nog namen bedenken. Suggesties zijn welkom! Onderaan dit bericht kun je een reactie plaatsen.
Gisteren hebben we de diertjes in hun natuurlijke omgeving gefotografeerd. Het weer leende zich daar uitstekend voor. Terwijl wij druk waren met onze fotosessie kwam de schaapskudde terug van haar tocht op het Balloërveld. Dat blijft altijd prachtig om te zien en we hebben onze fotosessie dan ook onmiddellijk beëindigd om te genieten van de echte kudde.









24.3.11

Heidi


Dit is Heidi. Ze is een Drents Heideschaap. Ik heb haar gisteren gemaakt bij een workshop van de wolstudio in Haren. Dat was leuk! Het was nog wel een hele klus. Met nog vijftien anderen heb ik fanatiek geprikt. Jammer dat ik jullie niet de andere schaapjes kan laten zien. Misschien zijn ze wel te bewonderen op de site van de wolstudio. Altijd leuk om er eens een kijkje te nemen. Naast deze workshop zijn daar nog tal van andere workshops te volgen.

Oudste vond dat mijn Drents Heideschaap een naam moest hebben en stelde voor haar Heidi te noemen. Helemaal goed! Nu hebben we dus een Heidi en een Annabel hier in huis. Ze hebben nog niet kennisgemaakt met elkaar. Heidi heeft alwel de kat en hond des huizes ontmoet. De kat heeft even lekker aan haar vachtje gesnuffeld. Dat ruikt nog een beetje naar schaap. De hond houdt ook wel van dat schapenluchtje maar begint direct enthousiast te happen. Heidi staat daarom veilig op de keukentafel te pronken, onbereikbaar voor de dwergteckel!

19.3.11

Viltbloem

Gisteren waren mijn ouders veertig jaar getrouwd. Vandaag hebben we dat met elkaar gevierd. Ik had voor hen een krentenwegge gekocht (die symboliseerde het lange samenzijn) en een bloem gevilt. Zo zag het eruit:


Het was de eerste keer dat ik een bloem heb gevilt. Oudste volgde het viltproces met verwondering en maakte de volgende foto's:




Op Youtube had ik een filmpje gezien waarop iemand demonstreerde hoe je een bloem moest vilten. Dit was in het begin. Oei, oei zou het wel goed komen met die vorm? Lekker kliederen met water en zeep. Voorzichtig drukken en kijken wat er onder m'n handen gebeurt... 



De bloemstengel. In het filmpje werd die door de bloem geprikt. Mooier is de stengel aan de bloem te vilten. Dat is een lastig karweitje. Hier zie je de eerste fase. Het bovenste deel van de bloemstengel is droog gehouden. Met dat deel vilt ik de stengel later aan de bloem vast maar eerst vilt ik het onderste deel van de bloemstengel.



Hier gaat de bloemstengel aan de bloem die al deels vervilt is. Nu maak ik de droge wol nat en met zeep vilt ik de stengel aan de bloem. Aanvankelijk blijft het niet plakken maar als ik wat water wegdep en wat zeep toevoeg krijg ik het toch voor elkaar.



Ondertussen ook de blaadjes bijwerken en de bloem en stengel verder vilten.




Als de stengel goed vast zit en de bloem stevig aanvoelt ga ik haar in vorm modelleren.




Oudste commandeert mij even de bloem met stengel te tonen. "Ja mam, 't wordt al wat!"




 En dit is het resultaat. 

16.3.11

Meer sokken

Vorige week was de eerste bijeenkomst van de spin- en viltgroep en een dag later de laatste spinles. Beide avonden waren erg gezellig en inspirerend. De laatste les hebben we met kralen gesponnen. Een nieuwe techniek. Niet moeilijk, hooguit een beetje lastig in het begin. Ik vond het erg leuk om te doen. Na beide bijeenkomsten liep ik over van ideeën en inspiratie. Ik wilde vilten, spinnen, breien, met kralen werken, kortom alles tegelijk oppakken, maar dat gaat natuurlijk niet. Heel frustrerend. Heel onrustig ook. Misschien ook herkenbaar? Hoe dan ook, het was zaak een keus te maken voor een project om aan (verder) te werken. Dat zou rust brengen en mijn hoofd leeg maken. Uit de vele opties koos ik uiteindelijk voor het breien van sokjes. Ik had nog regenboogwol over en op Ravelry had ik een leuk sokkenpatroontje gespot voor baby's (klik erop en je komt er, wel even registreren). Aangezien er in de familie- en vriendenkring een aantal baby's op komst is, leek dit mij een goed en dankbaar project. En ze zijn al bijna af! Dit is het voorlopig resultaat:


de eerste sok
genoeg wol voor een tweede?


9.3.11

Kleurexperiment

Vandaag heb ik met levensmiddelenkleurstof geverfd. Van spinmaatje Ineke had ik een flesje JO-LA groen gekregen (van de Toko). Zelf had ik hier bij de kookwinkel in Assen een flesje Wilson pasta gekocht in de kleur Sky Blue. Ik was eigenlijk helemaal niet van plan om te gaan verven want ik wilde het "huiswerk" voor de laatste spinles morgen nog maken. Dan moeten we twee fijngesponnen spinsels van 25 gram meenemen. Ik had mijn Hampshire Down vacht gewassen en (deels) gekaard en wilde daarvan de benodigde hoeveelheid spinnen. De kleur van het spinsel stond me echter niet aan. Het is beige. En toen ontstond dus het plan om het te gaan verven. Ik had ook nog een klein enkeldraads gesponnen strengetje Texelaar/Swifter liggen. Dat kon mooi mee in het verfbad. Ook heb ik nog een pluk gekaarde pommerse wol toegevoegd. Dit zijn de (nog natte) resultaten:


wol uit het blauwe bad: van boven naar onder wol van
texelaar/swifter, hamspire down en
ruwharig pommers land schaap

na het spoelen en centrifugeren;
in het midden de groene hampshire down wol

Nu heb ik m'n huiswerk dus nog niet gedaan en moet ik nog wolletjes spinnen voor de les van morgen. Dat kan mooi vanavond tijdens de eerste bijeenkomst van de spin- en viltgroep bij de wolstudio in Haren.

6.3.11

Regenboogsokken

Mareille heeft haar pakje inmiddels uitgepakt en de sokken zelfs al gedragen! Dat betekent dat ik ze nu ook aan jullie kan tonen. Dit zijn de regenboogsokken die ik voor haar maakte:


Ik heb een patroontje gebreid uit het boekje sokken brei je zo van Jo An Luijken en Marlies Hoogland. Koffieboontje heet 't. Dit patroontje en het verrassende garen (van hjertegarn) stonden garant voor een vrolijk eindresultaat.

5.3.11

Wasdag



Vandaag was een wasdag. In mijn wolkamer lag nog een ongewassen Hampshire Down vacht opgeslagen. Die heb ik vanmorgen in z'n geheel in het grote ligbad laten zwemmen. Vervolgens heb ik de vacht in kleinere delen in diverse Tubtrugs (wat zijn die toch handig!) gewassen. Daarbij kwam me toch een partij zand vrij. Het water liep nauwelijks meer door het afvoerputje. Als de boel hier dus binnenkort verstopt zit, hoeven we ons niet af te vragen wat daarvan de oorzaak is. De vacht viel bij het wassen overigens heel snel in delen uit elkaar. Volgens mij is dat niet helemaal zoals het hoort maar het was ook wel weer handig. Ik had namelijk bedacht dat ik haar kon laten drogen in zo'n gekleurd visnetachtig speelgoedknuffelopbergding van IKEA. Die had ik laatst op een rommelmarkt op de kop getikt voor 50 eurocent. De wolletjes uit de eerste Tubtrug vulden het geval grotendeels en ik had nog twee grote Tubtrugs met wol staan. Ik had dus nog een paar van die dingen nodig. Bij mijn wekelijks bezoek aan de kringloopwinkel had ik er een aantal zien liggen. Ik met jongste op de fiets naar de kringloop om te kijken of ze er nog waren. En jawel, er was een ruime keus. We kozen de mooiste ("Nee, niet die owanje, die vin ik niet moo-hooi") en vervolgden onze boodschappentocht. Bij thuiskomst de resterende wolletjes in de slacentrifuge gecentrifugeerd en te drogen gelegd in de vers aangekochte gevallen. En zo hadden we drie "visnetten" gevuld met wol in de tuin hangen: vrolijk, niet alledaags maar bovenal zeer praktisch!





Toen ik jongste naar bed bracht, werd ik weer geconfronteerd met de sporen die het wasproces had achtergelaten in bad en douche. En dat betekende dus badkamer schoonmaken op zaterdagavond. Nu alleen mezelf nog poetsen en dan ben ik voorlopig wel weer klaar met wassen.

3.3.11

Sokkenkadootje

Ons nichtje Mareille is pas één jaar geworden. Ik beloofde haar mama vorige week een paar sokjes voor Mareille te maken. Afgelopen weekend heb ik op de handwerkbeurs in Zwolle een wolletje uitgekozen. Bij thuiskomst ben ik direct gaan breien en nu zijn ze klaar! Heel graag zou ik een foto laten zien maar dat is natuurlijk niet zo leuk voor de kleine meid en haar mama. Daarom wacht ik daarmee even tot Mareille dit kadootje heeft uitgepakt.



Mareille, het gaat morgen voor je op de post! Alvast veel plezier met uitpakken!

2.3.11

Sneeuwklokjes

Tegen deze tijd van het jaar had ons gazon vol moeten staan met bloeiende sneeuwklokjes. Helaas is dat niet de realiteit. Wat ging er mis? Welnu, de aankoop van de zo geliefde voorjaarsbolletjes hadden we alsmaar uitgesteld. Toen ik er ergens in november eindelijk wat had aangekocht, sloeg de vorst nog diezelfde avond toe. Serieus en langdurig zoals jullie allemaal weten. De bolletjes hebben we toen geretourneerd naar de winkel. Uit ervaring wist ik namelijk dat als ze bij ons niet direct in de aarde komen, ze ergens in een kast omkomen van ellende. Voor ons dus geen sneeuwklokjes dit jaar. Helaas. Als pleister op de wonde en geïnspireerd door het verhaal van de wortelkindertjes (momenteel dagelijkse voorleeskost) besloot ik een wortelkindje met een sneeuwklokje te vilten. Zij siert nu samen met een bosje sneeuwklokjes uit het tuincentrum onze keukentafel. Maar vanmiddag mocht ze speciaal voor de foto even in het gazon...