29.11.12

Zie ginds komt...



Eindelijk is Sinterklaas ook aangekomen in huize Quadraad. Voor de basis heb ik het patroon van moeder aarde van Inspiree gebruikt. De mantel en mijter heb ik geknipt uit het naaldvilt dat nog over was van de paddestoel. Oei, ik zie dat Sint nog iets heel belangrijks mist.... zijn staf! Maar eens kijken of we daar nog wat voor kunnen vinden. Of Sint gezelschap krijgt van een (aantal) zwarte piet(en) blijft nog even de vraag. Op de achtergrond overigens een prent uit het boek 'O, kom er eens kijken' van Catharina Fredriks & Ietje Rijnsburger. Momenteel hier bijna dagelijkse voorleeskost. Heerlijk boek!

27.11.12

Kleurenbreikabouters



Bij de Leidse Textiel Centrale kocht ik deze strengen Soedanwol. Op vrijescholen wordt veel met deze wol gewerkt. Het is dikke wol, verkrijgbaar in ruim zestig kleuren. Ik koos er vijftien. Met moeite, want de overige kleuren zijn ook zo mooi!

De derde dag van de cursus handwerken in de vrijeschool ging over breien in de eerste klas. De kinderen leren door korte verhaaltjes waarin de breitechniek wordt omgezet in beelden. Verhaaltjes over kabouters bijvoorbeeld. De juffies toonden er een paar. Heel eenvoudig gemaakt van een vierkant lapje van tien steken. Dit inspireerde mij om van al mijn kleuren soedanwol breikaboutertjes te maken. En zo ontstond dit breikaboutervolk.


Voor de basis van de kabouters nam ik een kegelpopje (hoogte circa 7,5 cm). De lapjes waren snel gebreid en omgevormd tot manteltjes (dubbelvouwen en dichtnaaien). De kaboutertjes zagen er nog wat bloot uit want onder hun manteltje zag je hun houten lijf. Dus nam ik lapjes vilt in dezelfde kleuren als de wol en festonneerde die rond de lijfjes. De manteltjes heb ik in het halsje vastgesnoerd met een dubbele draad wol.


Van twee cadeaudozen (onderkanten tegen elkaar lijmen) en dik naaldvilt maakte ik een grote paddestoel om de kabouters in te bewaren. Nou ja, een aantal dan, want ze passen niet allemaal in de hoed. Helaas, te kleine paddestoel, te veel kabouters ;-)


Terwijl ik aan de kabouters werkte kwamen steeds meer toepassingen in mij op. Ik kan ze uiteraard gebruiken als hoofdrolspelers in de beeldende verhalen voor brei-instructie. Maar ze vormen ook een levende kleurenkaart. Moet ik nog wel even de kleurnummers onder hun lijfjes schrijven. En met hun stevige houten lijfjes zijn het prima pionnen in een spel. Een kleurenspel... En zo heb ik weer een nieuw idee om verder uit te werken....






26.11.12

Leren breien

Lange, lange, langzaamaan
Heeft geen pootjes om te staan
Heeft een huisje op zijn rug
Hoeft niet haastig, hoeft niet vlug
Langzaam glijdt het langs een takje.
Weet je 't al?
Het is een......

En voor wie het nog niet weet....

Het heeft een huisje op zijn rug,
daarom loopt het niet zo vlug.
't Kruipt langzaam over straat,
ik denk dat je het nu wel raadt....

De tweede les die we maken voor de cursus handwerken in de vrijeschool is een breiles voor eersteklassers (zesjarigen). Ik bedacht dit project:






Slakken van wol. Een passend werkje om de techniek van het breien onder de knie te krijgen. Bovendien vind ik de symboliek mooi. Een slak beweegt zich langzaam voort. Breien gaat ook langzaam, zeker in het begin! Maar met geduld en doorzettingsvermogen bereik je uiteindelijk je doel. Net als die slak. En hoe leuk is het om dan, als je lapje klaar is, een mooie kraal te mogen kiezen? En van die kraal en je eerstgebreide lapje een mooie slak te maken? Ik maakte van vilt en karton nog een mooi blad waar de slakjes op kunnen zitten. Een werkbeschrijving vind je hier.





7.11.12

Eikeltjes van vilt



Een heleboel eikeltjes van vilt. Gemaakt voor mijn eerste les voor de cursus handwerken in de vrijeschool. Het thema van die eerste les is zintuigen. Bij het vilten worden vele zintuigen aangesproken. Daarom koos ik deze techniek. Eikels sluiten aan bij de belevingswereld van het kind èn bij het seizoen. Bovendien is het een overzichtelijk werkje dat heel goed met kleuters (mijn doelgroep) gedaan kan worden. Vandaar dus een les in eikeltjes vilten.
Jongste is mijn bondgenoot. Hij is dol op eikeltjes zoeken, rapen, verzamelen en overal tentoon spreiden. Eikeltjes vilten zal vast ook een succes worden. Samen hebben we de hoedjes van de Amerikaanse eik verzameld. Vervolgens zat ik menig avondje te vilten om voorbeelden te maken. Nat vilten want de droogvilttechniek is voor jonge kinderen minder geschikt. Aanvankelijk vond ik het nog best lastig om een mooi, stevig eikeltje te vilten. Gaandeweg ging het gelukkig steeds beter. En nu ligt deze verzameling klaar om de kinderen te inspireren.




Jongste staat te popelen. Gisteren heeft hij al even met me mee gevilt en heb ik hem het boek Vos, Haas en het Kind van Eik voorgelezen. Het is een humoristisch en educatief verhaal geschreven door Sylvia Vanden Heede. Misschien leuk om ter introductie van de les te gebruiken. Toen ik op zoek was naar een geschikt verhaal kwam ik ook nog onderstaand gedicht tegen. Voor de kleuters minder geschikt, maar ik wilde het jullie niet onthouden:


Het zwijn onder de eik

Een zwijn ging zich onder een eeuwenoude eik

Aan eikeltjes te buiten;
Na deze smulpartij sliep hij gelijk,
En toen hij wakker werd, wreef hij zijn ogen uit en
Sloeg aan het wroeten tot hij op de wortels stuitte.
'Je schaadt de boom met dat gegraaf,'
Vermaande hem vanuit de boom een raaf,
'Als je de wortels blootlegt, kan de boom verdrogen.'
''t Kan mij niet schelen,' zei het zwijn,
'Dat moet dan maar, dat laat mij onbewogen,
Ik zie niet wat het nut van deze boom kan zijn,
Of-ie er is of niet, dat is mij om het even:
Als er maar eikels zijn, want daar moet ik van leven.'
'Ondankbaar varken!'riep de eik vol gram,
'Als je die snuit van jou eens op kon heffen,
Dan zou je wel beseffen,
Dat al die eikels groeien aan mijn stam.'

Zo zal de domoor vaak niet snappen
Wat hij te danken heeft aan kunst en wetenschappen;
Het wetenschaplijk werk wordt steeds gekraakt,
Maar hij ziet niet dat hij de vruchten ervan smaakt.


Ivan Krylov (1769-1844)

Bron: www.cedargallery.nl/nlgedichten_bomen.htm

Ook zin om eikeltjes te vilten? Je hebt nodig: viltwol (ik heb Merino lontwol gebruikt), warm water, (olijf-)zeep, eikeldopjes en sterke knutsellijm.

Werkwijze
Pak een klein plukje wol en knijp dit stevig samen. Rol het vervolgens tussen je droge handen totdat het stevig wordt. Maak het bolletje nat met warm water waarin een beetje (olijf-)zeep is opgelost. Knijp het overtollige water eruit en kneed het bolletje voorzichtig tussen je vingers en/of handen. Als het bolletje wat meer stevigheid krijgt, kun je harder drukken en er een nieuw plukje wol omheen winden*. Herhaal dit steeds totdat het balletje de gewenste grootte heeft. Voeg bij ieder laagje water en zeep toe naar behoefte (het mag rijkelijk schuimen). Rol het balletje op het laatst stevig tussen je handen als een gehaktballetje en kneed het in model. Spoel het eikeltje uit in schoon water en laat drogen. Als het eikeltje gedroogd is kun je het in een eikeldopje lijmen.

*je kunt ook een plukje (lont-)wol uittrekken en hiervan een stevig en compact balletje winden. Als het de gewenste grootte heeft, nat maken en voorzichtig vilten.