25.10.13

Sofie




Dit is Sofie. Mijn "nieuwe" Ashford Traditional spinnewiel.
Net als bij mijn Ashford Country Spinner was het liefde op het eerste gezicht.
Al een poosje keek ik rond voor een nieuw dubbeltraps spinnewiel. Ik probeerde er diverse maar werd er niet warm van. Echter, iedere keer als ik een Traditional zag, maakte mijn hart een vreugdesprongetje. Toen de eigenaresse van dit "doornroosjewiel" haar van de hand wilde doen, aarzelde ik dan ook geen moment. Dit wiel spint superfijn en is een lust voor mijn oog.
Ze is mijn vijfde spinnewiel. Vorige week kwam er nog een derde S10 in huis. Ieder wiel heeft haar eigen kwaliteiten en eigenaardigheden. En omdat het er inmiddels zoveel zijn, besloot ik dat ze namen krijgen. Dit is de Traditional uit Orvelte, de TROL. Geen passende naam voor zo'n elegant wiel. De partner van de voormalige eigenaresse van dit wiel vond het een heel sofisch wiel. En zo kwam ik op de naam Sofie. Nu nog namen verzinnen voor de andere vier;-)

Wat moet een mens met zoveel spinnewielen zullen jullie je misschien afvragen. Wel, afwisselen en delen. Want niet voor niets heb ik drie Louet S10 wielen staan. Het zijn allemansvrienden die supergeschikt zijn om op te leren spinnen. Heel graag geef ik de beginselen en het plezier van het spinnen door aan anderen! Iemand zin om 't eens te proberen?



17.10.13

Doris en Hidde




Graag stel ik jullie voor aan Doris (rechts) en Hidde.
Doris en Hidde zijn Drents Heideschapen van mijn hand.
Ze zijn van hetzelfde ras,
maar toch heel verschillend.

16.10.13

Voortborduren


Ik borduur een omslag voor mijn scriptie. Ik heb nog geen letter gelezen en geen woord geschreven, maar ik zet de ene steek na de andere. Ik begon met een rand, geïnspireerd op een afbeelding in het boek motieven uit Peru. Halverwege ging ik spiegelen. En zo ontstond een kader. De donkere draad is op. Ik neem een lichtere. Ik borduur voort op mijn eerste rand. Mijn handen scheppen nu een ander motief met dezelfde basis. Al bordurend realiseer ik mij dat het over mijzelf gaat. Het is mijn ik dat in beweging is. Eens ga ik naar binnen, eens keer ik naar buiten. Soms voel ik me vrij en open, soms gebonden en gesloten. Ik bots, ik balanceer, ik beweeg, ik leef!

13.10.13

Verfb(l)ad









Afgelopen zomer verfde ik wol van het Fries Melkschaap met bladeren van de walnotenboom. De afgelopen tijd kamde en spon ik stukje bij beetje de "gouden" wol. Het laatste beetje verwerkte ik deze vrijdag tijdens de brei- en haakdagen in de Aa-kerk in Groningen. Dat was bijzonder mooi. Het licht dat door de hoge ramen naar binnen viel, de energie van het gebouw, die prachtige vloer waarop zich al zoveel heeft afgespeeld... Ik zou er graag nog eens mijn draden spinnen. Maar dan zonder al die gezellige, geïnteresseerde en bewonderende mensen. Gewoon alleen met mijn wiel en mijn wol. Zou dat kunnen? Mogen? Misschien durf ik het eens te vragen...

10.10.13

Uit haken


Vanavond ga ik uit haken bij haar en ik neem mee:
een mooi wolletje met heel veel meters (gekocht op de landelijke spindag),
een bundeltje haaknaalden,
stekenmarkeerders (handig misschien?),
chocoladekeek,
Witte Wolf,
en niet te vergeten het patroon!

Ik verheug me erop!

9.10.13

Grenzen verleggen



Ik hou er wel van om mijn grenzen te verleggen. Eens verder te kijken dan het bekende. En daarom veranderde ik rigoureus mijn onderwerpkeuze voor de eindscriptie van de handwerkopleiding. Geen onderzoek dus naar de kwaliteit en verwerking van de vachten van het Drents Heideschaap. En ook geen betoog waarom wolspinnen ook tegenwoordig nog zo nuttig kan zijn. Zelfs de kunst van het spinnen laat ik voor wat het is. Niet omdat ik al deze onderwerpen niet meer interessant vind of er geen pagina's over vol zou kunnen schrijven. Integendeel. Nee, het is omdat ik gegrepen ben door iets anders. Omdat ik mezelf extra wil uitdagen en niet de makkelijke weg wil gaan. Het onbekende roept. En ik ben ervan overtuigd dat het zo moet zijn. Ik zie het als een kans. En ik grijp die kans maar wat graag. En daarom zal mijn eindscriptie gaan over de kracht van de kruissteek. Over borduren dus.


Borduren heeft eigenlijk nooit mijn interesse gehad. Even afgezien van die periode in de vorige eeuw waarin ik wel eens wat tafereeltjes heb geborduurd en zelfs nog een serieuze poging heb ondernomen om een letterlap van beertje Paddington te vervaardigen. Die tafereeltjes maakte ik ook echt af en hangen nu bij mijn schoonouders aan de wand. Beertje Paddington ging naar de kringloop, na jaren onafgemaakt in een doos te hebben gezeten. Als ik aan borduren denk, denk ik aan dat werk van toen en - hoe zal ik het omschrijven - dat staat nu zo ver van mij.


Maar mijn interesse werd opnieuw gewekt bij de borduurles van laatst. Want, borduren is veel meer dan wat ik toen deed. En na een gesprekje met haar over het borduren in haar vierde klas, was er die vonk... en kwamen de vragen. Waarom borduur je met vierde klassers? En hoe doe je dat? En vooral wat borduur je? En wat doet borduren met een mens? En.... Nieuwsgierig ga ik op zoek naar de antwoorden. De Edda, vertelstof voor vierde klassers haalde ik uit de ouderbieb van school. Ik kocht een grote lap om mijn eigen omslag te maken voor de scriptie. Gisteren beschilderde ik die met textielverf. Want, zo leerde ik van haar, ook als er niet zoveel op geborduurd is, ziet de lap er aan het eind van het schooljaar tóch leuk uit! En bovendien is het veel leuker borduren met zo'n gekleurde lap in handen. Zojuist scharrelde ik wat materialen op in mijn wolkamer. De dozen met keurig gerangschikte borduurgarens kwamen mij dit voorjaar toe via een heel lieve dame die ik via marktplaats heb ontmoet. De boeken kocht ik eerder bij kringloopwinkels. Ongetwijfeld komen ze van pas bij dit nieuwe handwerkavontuur. Het is misschien een beetje off topic (aangezien het geen wolwerk is) maar de komende tijd zal ik hier vast eens verslag doen van mijn steekjes stapjes in borduurland. Daarom voeg ik een nieuw labeltje toe aan de bestaande reeks. En tussen de bedrijven door spin ik mijn met walnoten geverfde wol en haak ik verder aan dit project. Maar daarover een andere keer meer!







4.10.13

Meer naaiwerk


Na de projecttasjes van eerder deze week besloot ik verder te gaan op de naaimachine. Er lag nog dat stapeltje leuke schapenstofjes uit de Verenigde Staten. Van één van die stofjes maakte ik deze nieuwe serie spintoltasjes. Uiteraard kan er ook een brei- of haakwerkje in. Die ene grote moet nog bandjes. Helaas was de voorraad groen op. Het is dus even wachten op nieuwe aanvoer, maar ik kon niet wachten om deze tasjes hier alvast te tonen...


Hier ook het eerste bolletje dat onlangs van mijn Turkse tolletje is 'gerold'. Nou ja, de armpjes zaten zo vast dat ze pas na enig wrikken uit het bolletje getrokken konden worden... Ik ben nu bezig de andere helft van de lont te spinnen. En morgen..... Morgen ga ik mezelf op de landelijke spindag trakteren op een nieuwe lont! Waarschijnlijk weer één van haar want zij kan zo mooooooi verven!
Fijn weekend allemaal!


1.10.13

Naaiwerk





Ik nam....
tijd
stof
meetlint
 schaar
band
spelden
naaimachine
garen
en ik creëerde....
in een handomdraai
deze projecttasjes
voor hand- en wolwerk!


stofmandje

meten, knippen...

spelden...

even onder de naaimachien en...voilà

de binnenkant is ook moooi

handig voor aan je wiel

erop borduren kan ook...

tataa... and more to come!