16.6.14

Schaapscheerdersfeest



Gisteren was mijn eerste schaapscheerdersfeest van dit jaar. In onze wijk werden schapen van deze kudde geschoren. Samen met haar gaf ik er een spindemonstratie. Ik had een extra wiel meegebracht waarop belangstellenden konden proberen een draad te spinnen. Met name kinderen gingen die uitdaging graag aan. Met soms nog te korte beentjes probeerden ze ijverig het wiel rond te trappen om er vervolgens achter te komen dat het nog best lastig was om een draad te maken....


de beginnersdraad....

viltvacht

en ja....er gingen ook vachten mee naar huis waaronder deze


4.6.14

Vroeg kringloopgeluk




Vandaag rijd ik tòch even langs de kringloopwinkel nadat ik jongste naar school heb gebracht.
Je weet tenslotte maar nooit wat voor schatten er deze dag verborgen liggen te koop zijn....
Het blijkt mijn lucky day.
Want zie nou wat er voor een paar luttele centen staat te pronken achterin de winkel!
Een heus weefgetouw!
Het ziet er heel compleet en werkend uit.
Beetje stoffig, maar oké...
Op de zijkant prijkt een sticker met een merk.
Jamka Trading.
Zegt me niks.
Maar het is een leuk ding.
En mobiel nog ook.
Want het staat los op een onderstel.
Je kunt het makkelijk verplaatsen.
Ik zie me al weven in mijn buitenwerkplaats.
Er zitten twee rieten en een stapel latten bij.
Acht schachten.
Hmmm, en dat voor die paar centen.
Binnen een minuut heb ik besloten.
Dit getouwtje mag met mij mee.
“Je bent een ramp” zegt het stemmetje in mijn hoofd terwijl ik het geval in de auto laad.
Lief zei het me laatst toen hij bijna zijn nek brak over de spinnewielen hier in huis.
Ik geloof dat hij gelijk heeft.




3.6.14

Hoe een day off bijna een off day werd...

Vandaag was Koninginnedag. 
Mijn dag. 
Jongens een lange dag naar school, Lief naar zijn werk, het rijk voor mij alleen. 
Bij het opstaan schiet ik in mijn tuinbroek want ik heb plannen om vandaag die partij wol te kaarden èn de tuin onderhanden te nemen. Maar na het ontbijt heb ik helemaal geen zin in die klussen. 
En per slot van rekening is het Koninginnedag. 
Dus ik doe waar ik zin in heb;-)

voor de foto zit het weefsel aan de stoel
tijdens het weven zit ik op de stoel en het weefsel om mijn middel

Allereerst keten ik me vast aan de trap. Al een paar dagen werk ik aan een plannetje. Ik vertelde jullie eerder dat ik van die deken nog wat wol over had. Dat beetje garen zou ik mooi kunnen gebruiken voor een bandweefsel voor bij mijn deken. Je weet wel, voor zo'n fraai en nostalgisch bandje dat de deken bijeen houdt als je 'm niet gebruikt...


de weefkam in kwestie

prachtig hè die bandweefsels op de foto -zucht-

En dus ging ik aan de slag met kam, katoen en restgaren. 
Vorig jaar kocht ik via marktplaats een Finse weefkam. Daarbij kreeg ik een artikel van Barbro Gardberg uit Handwerken Zonder Grenzen (nummer 2/86 om precies te zijn) met een werkbeschrijving. 
Het bijzondere aan deze weefkam is dat hij naast gaten en gleuven ook korte gleuven heeft. 
Door die korte gleuven gaan patroondraden van wol (mijn restgaren van de deken) die dan tegen de achtergrond van katoen een mooi motief vormen. 
Heel erg ingewikkeld dacht ik bij aanvang, maar dat bleek reuze mee te vallen. Je moet gewoon een beetje kunnen tellen en secuur en geconcentreerd werken. Mwah, dat is te doen....


hier is mooi te zien hoe de dikkere wollen draden
een reliëf vormen op de achtergrond van katoen

Ik was al een eindje onderweg en deze morgen keten ik mij dus opnieuw vast aan de trap om verder te gaan met de klus. Het begin van de band was niet erg fraai geworden. Onderhand had ik echter steeds meer handigheid gekregen in het bandweven en mijn kanten werden steeds strakker. 
De rest van de band zou een fluitje van een cent zijn.... 
Het tegendeel blijkt waar. 
Hoe verder ik richting het einde kom, hoe meer ik merk dat niet alle kettingdraden gelijk gespannen zijn. Het weefsel trekt scheef en er ontstaan foutjes. Sommige ontdek ik tijdig en kan ik herstellen maar ik ontdek er ook één aan de achterkant als ik al een eind verder geweven heb. 
Voor een PP als ik, is dat erg. 
Heel erg. 
En hoewel ik me bedenk dat dit de eerste band is die ik op deze manier maak en ik ervan kan leren en alle begin moeilijk is en ....... gebeurt het onvermijdelijke. 
Ik maak mij los van mijn werk en hou het voor gezien. 
Het weefsel laat ik als een hoopje vuil achter onder de trap....


zien jullie de weeffout in het midden?

Om mijn frustratie te verwerken, nestel ik mij op het terras in de warme zon. 
Heerlijk!
Na een poosje pak ik mijn breiwerk erbij: het vestje van mijn zelfgesponnen wollust wolletjes. Afgelopen hemelvaartsdag zette ik het op en inmiddels heb ik één kant van het voorpand af en ben een eind op weg met het achterpand. 
In de zon brei ik ook dit en de andere kant van het voorpand af. 

En dan dient zich een nieuwe uitdaging aan. De panden moeten met de three-needle-cast-off aan elkaar worden bevestigd. Ik lees de toelichting achter in het boek en besluit dat dat klusje nog nèt voor het eten moet lukken. 
Niet dus. 
Al doende blijkt ineens dat ik niet een gelijk aantal steken heb, terwijl dat bij aanvang wel zo was. Grrrrm. Ik haal het weer uit, verlies wat steken en ben ineens de draad kwijt. 
Gelukkig weet ik mij deze keer in de hand te houden. 
Tel tot tien en door tot honderd, besluit (heel wijs) eerst het eten klaar te maken en pak de klus na het eten met frisse zin weer op. 
Ik steek wat pennen terug. Brei opnieuw wat ik ben kwijtgeraakt en als alles dan weer bij het oude is, begin ik opnieuw aan de three-needle-cast-off. 
Deze keer blijkt het een fluitje van een cent!


het vestje in wording mèt geslaagde
three-needle-cast-off  bij de schoudernaden

en hier alvast een pril begin van de mouwen

Ja mensen, wat een verhaal..... ik móest het gewoon even kwijt.

En hoe het nu verder gaat met dat bandweefsel?
Hmmmm.... ik denk dat die deken het zonder bandje moet doen.
Per slot van rekening is het de bedoeling dat we 'm veel en vaak gaan gebruiken en dan zit zo'n bandje toch maar in de weg;-)
Misschien kan ik de goede delen van het weefsel nog verwerken tot een keycord of iets dergelijks.
Of misschien moet IK maar eens leren wat MINDER PRECIES te worden -zucht-
Laat ik mijn lesje geleerd hebben en een volgende keer in ieder geval WEL de instructie van het scheren van de ketting opvolgen;-)



 O ja, voor wie het niet weet: PP staat natuurlijk voor Pietsje Precies;-)