De afgelopen twee dagen was ik druk aan ´t experimenteren met Miep, mijn breimachientje. Ze is wat stram en niet altijd even gehoorzaam. Gooit zomaar alle steken af of laat er een paar vallen. Maar al doende leer ik beter met haar om te gaan. Ze is gevoelig, heeft vast jaren geen dienst gedaan. Is afgedankt en vergeten. In een hoekje gezet, genegeerd, verstoft en verroest. Tja, en dan komt er ineens iemand die (te) veel van haar vraagt. Dat gaat zomaar niet. Maar onze verstandhouding wordt steeds beter. En als ze eens een steekje laat vallen, help ik een handje en kunnen we vervolgens weer samen door. Zo hebben we de afgelopen 48 uur tien bollen Phildar katoen opgebreid tot een mooie sliert van ruim 11 meter. En zijn we bondgenoten geworden in mijn "strijd" de voorraad commerciële breigarens in mijn wolkamer dit jaar significant te reduceren. En zeker, ik denk dat ze ook heel waardevol kan zijn in de productie van sockblanks wol ´n draad! Maar ik moet nog wel enig geduld met haar hebben want vooralsnog weigert ze brede lappen te breien...
Zo te horen ben je al een heel eind op weg met Miep! Die sokdeken komt vanzelf! :-) Veel plezier met haar!
BeantwoordenVerwijderenZe moet vast nog even aan je wennen ;)!
BeantwoordenVerwijderen