Weversmarkt

Gisteren bezocht ik de weversmarkt in Hoorn. Geweldig! Wat een aanbod op deze grote en gezellige markt. Ik kocht er een bandweefgetouw voor maar 5 euro! Daar kun je niet zelf voor timmeren toch? En verder wat weefgarens, oude boeken, een nieuw pas verschenen boek over Wol in Nederland en geen vacht. Ja, je leest het goed. Ik zal het uitleggen.

's Morgens bij aankomst zag ik een werkelijk prachtige vacht van een Skudde. OOOOOOh, op slag was ik verliefd op die vacht. Maar de prijs was hoog. Dus besloot ik erover na te denken. Toen de vacht tegen het einde van de markt nog in de kraam lag, besloot ik dat hij dan toch voor mij moest zijn. En wat gebeurde? De verkoopster wilde 'm toch niet van de hand doen. Ze was er zelf ook verliefd op! Ik kan haar helemaal begrijpen. Al vond ik het natuurlijk ontzettend jammer. Voor mezelf. Mijn portemonnee was wel blij met deze uitkomst;-)
De vriendelijke verkoopdame heeft me beloofd op jacht te gaan naar het schaapje van wie de vacht is. En te vragen of ik dan volgend jaar het vachtje van dat schaap mag kopen. Nou, da's een mooi gebaar. Van die vacht kan ik voorlopig dus alleen maar dromen (vannacht al gedaan)....

Wat weven betreft ben ik al wat verder. Ik heb ervan gedroomd, ik heb erover nagedacht en nu moet ik het aandurven. Te starten aan mijn volgend weefwerk. De vele inspiratie die ik gisteren heb opgedaan maakt dat ik nu wil doen en dan is het alleen nog een kwestie van doorzetten. Leuk hè, dat geweven bandje. Gemaakt door mensen met een verstandelijke beperking in woon- en werkgemeenschap Scorlewald. Ze hadden nog veel meer moois in hun kraam. Ik ga er zeker eens langs als ik in Schoorl ben!