Spinfeest!

Gisteren woonde ik een spinfeest bij. Zo'n dertig deelnemers van diverse generaties en dito spinnewielen waren vertegenwoordigd. Het was gezellig, inspirerend en vooral heel bijzonder. We deelden kennis en ervaringen, lekker eten en drinken en hadden veel wol lol en gezelligheid (wol was er uiteraard ook in overvloed;-) Er was een dame die een demonstratie art-yarn spinnen gaf en prachtige art-yarns en weefsels had meegebracht om ons te inspireren. Zij wist mij meer te vertellen over mijn VO&S spinnewiel en heeft er zelf ook één!
Rijk aan inspiratie en indrukken keerden we aan het einde van de dag terug naar huis.
Daar twijnde ik 's avonds bij het haardvuur heerlijk voort!

En dat is zes...

Dit is mijn nieuwste aanwinst, met dank aan haar. Het is een VO&S spinnewiel, ontworpen door industrieel designer Bastiaan Vos. Ik vind het een plaatje en ben heel benieuwd hoe deze vos spint. De draadjes die de vorige eigenaresse erop had gesponnen zagen er heel veelbelovend uit...
VOS is een zwaargewicht, weegt meer dan tien kilo en is dus geen type waar je graag mee op stap gaat.

Over de achtergrond van dit wiel en de bedenker/maker ervan zou ik graag meer willen weten. Uiteraard ga ik haar er nog naar vragen maar misschien weet iemand van jullie me er ook meer van te vertellen?

Over diva's en andere stof

Een tijdje geleden ontving ik een mailtje van een schapenhouder. Ze hadden hun diva verruild voor een lederen bankje. Hun kat, die altijd heerlijk op die diva lag te dutten, vond het maar niks. Of ik misschien een warm wollen kleedje kon maken voor op die bank zodat Poekie er weer als een diva kon dutten. Ik maakte dit grillige kleedje van een vachtje van een Ouessant, een grillig schaapje. Onze kat moest even model staan voor de foto en begon direct luidkeels te spinnen. En nu maar hopen dat Poekie minstens zo blij is. Het vachtje is naar haar onderweg...

Afgelopen zaterdag reisde ik weer naar Gouda voor de handwerkles. In de trein werkte ik aan mijn borduurlap. Het kader vul ik in met regenboogkleuren. Deze ansichtkaart inspireerde mij. De titel voor de scriptie staat, en ik ben begonnen met het bestuderen van de literatuur. Maar eerlijk....het borduren vind ik het leukst;-) Zo vanuit het niets op een lege lap kruisjes zetten. In mijn hoofd een vaag idee van hoe het kan worden. Terwijl ik voortborduur, heb ik alle tijd om mijn gedachten er over te laten gaan. Ik bedenk hoe ik het verder kan invullen. En toch gaat het keer op keer anders. Heel verrassend!

batikexperiment

voorzichtig de draadjes losknippen

resultaat nadat de draadjes zijn verwijderd

resultaat na het strijken van de lap

Zo ging het ook met het stofschilderen in die handwerkles. We kregen de opdracht een lap te batiken voor een ovenwant. In mijn hoofd kwam het beeld van een draak op. Mijn lap wilde ik groen. Ik maakte propjes stof en bond die stevig af met een katoenen draad. Geen idee hoe dat zou uitpakken.... Vervolgens ging ik verf maken en ik mengde een prachtige petrolkleur. Mooier dan groen dus ik ging er vrolijk mee aan de slag. De volgende dag haalde ik de draadjes voorzichtig los, streek mijn lap en zie hierboven het resultaat van mijn experiment. Het beeld van de draak is weg. Dit wordt een heel andere want...

voorkant

achterkant

In mijn wolkamer lag nog een lap die ik enkel met okergeel had beschilderd. De lap was nog niet gefixeerd. Mooi materiaal voor een nieuw experiment! Ik verborg diverse knikkers in de lap, bond het stevig af en ging aan de slag met drie kleine potjes textielverf in rood, geel en blauw. Ik wilde donkerpaars en mengde die kleur. Al gauw was mijn blauwe en rode verf op en de lap nog lang niet in z'n geheel beschilderd. Ik liet mijn aanvankelijke idee dus varen. Schilderde met alle kleuren met dit als resultaat. De lap moet ik nog strijken en wassen. Waarschijnlijk maak ik er een boekomslag van. Maar met mij weet je dat nooit zeker;-)
Voor kan achter worden, binnen buiten, onder boven, open dicht, licht donker en andersom.
Begrijpen jullie dat ik het erg lastig vind om in opdracht te werken?

PS: mijn blog heb ik noodgedwongen in een ander jasje gestoken. De dynamische weergave gaf geen volgers meer weer en liet de tekst doorlopen zonder de woorden correct af te breken. Heel irritant:-(

Beestenboel

Op de handwerkopleiding zijn we bezig met dieren maken. Stofdieren. Vooraf gingen we scheuren, plakken en boetseren. Daarna oefenden we het patroontekenen en keerden huiswaarts met een lap witte katoen om het beoogde dier van te maken. IJverig ging ik aan de slag. Een schaap moest het worden. Ik zag het al voor me: een mooi dier met een vacht van geknoopte wollen draden erop. Wel, het liep anders.

's Morgens vroeg begon ik. Legde de delen op stof, knipte ze uit en naaide ze MET DE HAND (en da's niet in een handomdraai!) aan elkaar. Toen het naaiwerk eindelijk klaar was - het was inmiddels avond - keerde ik de stof en begon met vullen. Al gauw constateerde ik dat de anatomie van mijn schaap niet in orde was. Dat was op z'n zachtst gezegd vet balen!

Toen ik mijn ergste ongenoegen had verwerkt, ging ik over tot het stellen van de diagnose.  Het buikdeel van mijn dier bleek te breed waardoor mijn schaap zich uitsluitend in een soort spreidstand kon ophouden. Van de mogelijkheid tot staan was absoluut geen sprake. In een poging de zaak te redden, knipte ik de buik van het dier open en wilde ik overgaan tot het wegnemen van de overtollige huid. Een idee van oudste die laconiek opmerkte dat dat tegenwoordig toch zoveel wordt gedaan want dat zie je altijd op TV....

Wat een ingreep! En die kop en die kont. Het was het allemaal gewoonweg niet.
Over naar Plan B. Ik paste het patroon wat aan. De kont wat ronder, het buikdeel veel smaller. Van heel dik naaldvilt knipte ik nieuwe patroondelen die ik vervolgens IN EEN HANDOMDRAAI aan elkaar festonneerde. Al doende bedacht ik dat er een inzetdeel moest komen voor de kop. Het vullen deed ik gaandeweg. En hoewel ik aanvankelijk niet helemaal durfde te vertrouwen op een goede afloop bleek het deze maal goed uit te pakken. Dit schaap kan staan. En omdat z'n velletje al zo wollig is, behoeft het geen vacht van wollen draden.

Voor míjn fictieve handwerkles dus geen dier van katoen maar van wol. Met de viltnaald maakte ik nog een varken en konijn. Een geduldwerkje, maar je ziet tenminste direct wat je maakt;-)