Ik borduur een omslag voor mijn scriptie. Ik heb nog geen letter gelezen en geen woord geschreven, maar ik zet de ene steek na de andere. Ik begon met een rand, geïnspireerd op een afbeelding in het boek motieven uit Peru. Halverwege ging ik spiegelen. En zo ontstond een kader. De donkere draad is op. Ik neem een lichtere. Ik borduur voort op mijn eerste rand. Mijn handen scheppen nu een ander motief met dezelfde basis. Al bordurend realiseer ik mij dat het over mijzelf gaat. Het is mijn ik dat in beweging is. Eens ga ik naar binnen, eens keer ik naar buiten. Soms voel ik me vrij en open, soms gebonden en gesloten. Ik bots, ik balanceer, ik beweeg, ik leef!
wat mooi!
BeantwoordenVerwijderen