22.3.14

Vandaag



Vandaag is de laatste cursusbijeenkomst van de voortgezette cursus handwerken in de vrijeschool. Met een gevoel van weemoed reis ik naar Gouda. In mijn tas (een hele grote op wielen voor deze gelegenheid;-) de werkstukken die ik de afgelopen twee cursusjaren maakte, het schaap voor één van de andere cursisten, iets lekkers voor de gezamenlijke afscheidslunch èn een afscheidskadootje voor de beide juffies.

Eén van de cursisten stelde voor ze een zelfgemaakte kraal kado te geven als dank en herinnering.
Bij het maken verwonder ik me erover hoeveel je over jezelf en de ander kunt vertellen in zo'n klein werkstuk door bijvoorbeeld de keuze voor techniek, kleur en materiaal.
Voor de ene juf haak ik er één. Het patroon voor de kraal vond ik hier. Voor de andere juf vilt ik een kraal. Wat voor kralen hebben de andere cursisten gemaakt? Hoe zal de reactie van de juffies zijn?
Dat vraag ik me af terwijl ik dromend naar buiten kijk en terugdenk aan al die keren dat ik voor dag en dauw opstond om af te reizen naar eerst Zeist en later Gouda voor weer een dag vol creatieve verrassingen.
Vandaag de laatste verrassing. We sluiten de lessenreeks af met weven lees ik op het programma.
In mijn tas zitten veertien gelijke stroken stof, voor elk van de cursisten één, want dat was de opdracht. Hoe gaan we de stroken verwerken? Ik vraag het me af terwijl ik de ene toer na de andere toevoeg aan mijn ”twijfelaar”; het breiwerk waar ik vol twijfels aan begon en waar ik met niet minder twijfels aan verder werk. Gelukkig was er in mijn tas nog net een plaatsje vrij voor dit werk. Heerlijk vind ik het om tijdens de lange reis iets om handen te hebben.
En die twijfels... Ach, gisteren zag ik deze:




en bedacht me dat ik ze dan maar beter weg kan breien;-)

Vandaag is de voorlaatste keer dat ik naar Gouda reis.
Op 12 april houden we in Gouda de eindtentoonstelling waarop de werkstukken die ik bij me heb en die van de andere cursisten te zien zullen zijn.
Iedereen is van harte welkom om daar te komen kijken, hieronder staat de uitnodiging (klik erop om groter te maken).
Wie weet zie ik je daar!
Fijne dag!



17.3.14

Nieuw werk



De zon is weg en mijn vakantiegevoel ook. Ik ben zoekende. De aanvankelijke euforie van iets afronden heeft plaats gemaakt voor een weifelend ”hoe nu verder?”. Nog steeds moet ik wat klusjes afronden. Het wil niet vlotten. Ik werk ijverig aan het schaap. Het lijkt niet op Hidde. Ze moet nog een jas en dan is ze klaar. Ze inderdaad, want het is echt een ooitje. Veel fijner en ranker dan Hidde, die grof en stevig is. Wat ik ook doe en probeer, het lijkt erop dat ze er zelf voor kiest zo te zijn; ik kan het niet sturen.



Met spinnen heb ik flink vorderingen gemaakt. Afgelopen week had ik twee spinbijeenkomsten en daar zijn de allerlaatste kilometers van mijn ruim halve kilo Midwinterwollustwol gesponnen en getwijnd. Nu kan ik het garen wassen en er een leuke bestemming voor zoeken. Ik had een vestje of truitje voor mezelf in gedachten maar de twijfel rijst nu al. Dat heeft alles te maken met het nieuwe breiwerk dat ik afgelopen weekend heb opgezet. Van handgesponnen wol. Deze restjes van Texel waren eigenlijk beoogd om een kledingstuk voor mezelf van te breien. Nu ik de wol echter weer in handen heb, vind ik het daarvoor veel te grof en te stug.
Zou het met de Midwinterwollustwol net zo gaan? Het is zachter en fijner gesponnen dan de restjes van Texel; maar over die wol was ik aanvankelijk ook heel tevreden. Nu vind ik het hard en te strak getwijnd. Die restjes moeten maar een deken worden bedenk ik, heerlijk voor op de bank (hebben we niet meer maar voor die nieuwe waarvoor we aan ’t sparen zijn) of voor buiten als het iets fris is. Van Ravelry haal ik dit patroon. Ik zet vijftig extra steken op zodat het werk het formaat krijgt van een plaid. Eigenlijk wil ik nog meer steken opzetten maar mijn tail (zoals het patroon voorschrijft, gebruik ik de long tail cast on) blijkt niet toereikend en ik heb geen zin om opnieuw te beginnen...




Inmiddels heb ik zo'n vijftien centimeter gebreid over 183 steken. Al breiend doemen twijfels op. Over alles van dit breiwerk. De kleur, het garen, de dikte van de naald, het patroon, het formaat, noem het maar.... Ja echt, ik ben meer aan het twijfelen dan aan het breien; laten we het brijfelen noemen.
Getverdegetver, het is het welbekende gat waar ik tegenaan zit te hikken. Ik verzet me ertegen, ik wil doorgaan met iets nieuws en stug brijfel ik de ene steek na de andere. Ik hoop dat die lentezon gauw weer gaat schijnen en mijn twijfels doet smelten zodat ik gewoon lekker kan breien zonder last te hebben van mezelf!

10.3.14

Vakantiegevoel

Ik heb het helemaal te pakken. Ik heb een heerlijk vakantiegevoel. Het weer speelt daarin natuurlijk een grote rol. Heerlijk hè? Genieten jullie er ook zo van? Maar ook het afronden van de laatste klussen voor de cursus bezorgen mij nu een gevoel van vrijheid.
Gisteren heb ik fijn een dag in de tuin gerommeld. Vandaag belooft weer zo'n prachtige dag te worden. Maar vandaag even geen tuinwerk voor mij, hoewel er nog genoeg te doen is want we zijn de hele boel aan ’t veranderen; voor èn achter staat alles op z'n kop.


verzamelbak met cursuswerk


Vandaag probeer ik wat andere klusjes te doen. Voor de tentoonstelling moet ik alle werkjes die ik wil laten zien nog labelen. De bedoeling is dat de spulletjes over twee weken al richting Gouda gaan. Dus ik wil die bak alvast maar ’ns door en kijken wat ik de moeite waard vind.... Fijn om alles weer even te bekijken.

onderdelen van het schaap in wording

En dan wacht er nog dit schaap in wording. Ik werkte er al menig uurtje aan. Ik maak ’m voor een medecursiste. Bij het zien van Hidde was ze op slag verliefd. Maar Hidde wil ik liever niet laten gaan. Dus maak ik voor haar een ander schaap. Nu maar hopen dat ook dit schaap haar hart zal stelen.


ingrediënten voor mijn mola

Afgelopen zaterdag kocht ik in Utrecht dit fijne borduurschaartje. Zoiets had ik nog niet en het komt goed van pas bij het maken van een mola. Een paar lessen terug ging het op de cursus over de cuna-techniek. Kennen jullie dat? Het is een uitsparingstechniek waarbij je verschillende lappen stof op elkaar naait. Uit die lappen knip je een vorm. Uit de bovenste lap de grootste, de volgende iets kleiner, dan weer iets kleiner enzovoort. De onderste lap laat je helemaal heel. Met hele kleine, bijna onzichtbare steekjes naai je de verschillende lapjes langs de randen aan elkaar. De werkstukken die met deze techniek worden gemaakt heten mola's en de cuna-techniek wordt daarom ook wel mola-techniek genoemd. Ik heb al diverse malen naar afbeeldingen van deze mola's gegoogeld en de prachtigste kleurrijke werkstukken op mijn scherm zien verschijnen. Zo mooi, dat ik zelf niet weet waar en hoe te beginnen. Maar ik wil het wel heel graag proberen. Misschien helpt het mij dat ik het hier nu openbaar maak;-) Van de cursus kregen we lappen vilt mee voor de mola. Ik heb ze opgeborgen bij mijn eigen voorraadje. Laten we zeggen dat ik een ruime keuze heb;-)



spinsel van wollust 

En ik schreef al dat ik eigenlijk alleen nog maar wil spinnen. Er ligt zoveel wol te wachten. Deze bijvoorbeeld. De afgelopen tijd ben ik tussen alle bedrijven door al druk geweest met het spinnen van dit lont dat ik kocht bij de stand van Wollust op de midwinterwol van afgelopen jaar. Ik heb geen idee van welk schaap het afkomstig is, dat ben ik, geheel tegen mijn gewoonte in, vergeten te vragen. Maar het spint fijn! Super! Ik heb al een ruime hoeveelheid gedaan en nu nog die laatste (kilo)meters. En dan het garen verwerken tot een fijn vestje of zo voor mezelf. Dat is het plan.


Balder en het boek dat hem mij zal leren hem te laten lopen

En Balder. Hij moet nog leren lopen. Nou ja, ík wil nog leren hem te laten lopen. Van één van de juffies kreeg ik dit boekje mee waarin uitgelegd staat hoe ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen. De aanwijzingen in het boekje ”Laat de poppen leven” dat ik gebruikte voor het maken van Balder zijn heel eenvoudig, doch erg summier waardoor Balder alleen een soort van schuifelt en dat met heel veel moeite. Mijn uitdaging is om hem echte passen te laten zetten.

Hmmmm.....da's alwel weer een aardig to-do lijstje. Had ik nu gezegd dat ik een vakantiegevoel heb? Ja, en dat heb ik ook nog steeds en juist daarom maak ik hier mijn lijstje openbaar zodat jullie mij eraan kunnen herinneren dat er nog werk te doen is!
En waar ga ik nu mee beginnen?
Wel, laat ik eerst die was maar eens ophangen dan kan die lekker drogen in het zonnetje;-)
En misschien ga ik er dan fijn bij zitten. Met m'n spinnewiel of zo...

Fijne dag allemaal en geniet van die lentezon!

8.3.14

Kadootje

Vandaag was de laatste ”gewone” cursusbijeenkomst. Balder en ik reisden af naar Gouda. Ik stelde hem voor aan de andere cursisten en de juffies en presenteerde mijn eindscriptie. Pffff!
Na afloop van de les reisde ik via Utrecht terug naar huis. En omdat het prachtig weer was en ik toch moest overstappen in Utrecht besloot ik mijzelf te trakteren op een bezoekje aan de binnenstad. Ik heb genoten! Wat heerlijk was het om rond te struinen langs de prachtige grachten. Ik bezocht op goed geluk diverse winkeltjes waaronder deze.



Prachtige stoffen en quilts zag ik er. Uiteraard kon ik het niet laten ook een kleine lap handgeweven stof mee te brengen. Bij Baars en van de Kerkhof keek ik mijn ogen uit. Wat een bandjes, lintjes en knopen hebben ze hier!



Ik vond er een klein borduurschaartje. Handig voor de mola die ik nog wil maken; stof en uitleg van de cuna-techniek kreeg ik tijdens een eerdere cursusbijeenkomst. Een eindje verderop zie ik een wolwinkel waar ik bijna in de verleiding kom een bol Jacobswol van Rowan aan te kopen. Zo mooi, maar ook zo overbodig want er ligt thuis nog genoeg. Het moet alleen nog gesponnen worden;-)

Onderweg naar de groene winkel voor een vergeten boodschap voor mijn lief, passeer ik deze winkel:



Dat lijkt wel een beetje op mijn ”bedrijfsnaam” en ik droom over een eigen winkeltje met mijn naam op de gevel. Zal het er ooit van komen?

En dan verlaat ik de bruisende binnenstad van Utrecht en keer vol inspiratie, met mooie spulletjes, een kadootje voor oudste en jongste op zak en mooie beelden op mijn netvlies voldaan weer terug naar het gezapige Assen. O, wat ga ik dit straks missen. De cursusbijeenkomsten èn die uitstapjes waarop ik me na afloop ervan soms trakteer!

Eenmaal thuis wil ik na een heerlijk maal eigenlijk alleen nog maar spinnen. Die Jacobswol, Zwartbles, Melkschaap, Pommerschaap, Gotland en al die andere wolletjes wachten al veel te lang....

Alle foto's in dit bericht komen van het www.


7.3.14

Mag ik jullie voorstellen aan....




Dit is ’m nou geworden. Geen Marie of Annet. Geen Jaap, Hans, Johan of Pieter.
Het is Balder.
Het was een klus hoor om hem te maken! Jeetje wat heb ik er veel uren aan gewerkt. Ik had het mezelf ook niet erg makkelijk gemaakt. Het truitje bijvoorbeeld is gebreid van Drops Alpaca op naalden nummer twee. Tsja, dat schiet natuurlijk niet op! En toen kwam ik ook nog garen tekort. Vandaar die driekwart mouw. Ik overwoog eerst er met een andere kleurtje nog een stuk aan te breien maar heb het maar zo gelaten. Ik vind het wel passen bij de slungelige gestalte van Balder en de groeispurten die zesdeklassers kunnen hebben. De laarzen waren ook een enorme klus. Ik heb ze gemaakt van echt leer. Op de naaimachine stikte ik met een dikke naald zonder garen de gaatjes en vervolgens heb ik ze met de hand in elkaar genaaid. Er moest een tangetje aan te pas komen om de naald steeds door te halen. De laarzen verhullen mooi de naar verhouding te kleine voeten van Balder. En ze zorgen voor een stevige basis om te kunnen lopen. Maar daarmee moet ik nog wel even oefenen. Als het lukt, zal ik binnenkort misschien een filmpje plaatsen. Fijn weekend allemaal!